باز آمدی در این شب سیه پوش

ماه آمد و شبم را سیه کرد

آری ماه،

همان ماهی که تو را گرفت و مرا آزاد کرد

ای کاش هیچ وقت شب نمی شد

گر می شد ، کاش ماه پیدا نمی شد

می خواهم فراموشش کنم

اما،

در این شب تنهایی آمد به خواب من

گفت : عاشق نمی مانی؟؟؟

ماه را صدا زدم

گفتم بیا بگیر

دست مرا بسوی

آسمان ببر

گفتا : همین است رسم عاشقی

از عشق دوری است

بر عاشقان غمی

من را ار آسمان

تنها یک چیز بوده است

تا تو بیایی و

جان بر تو من دهم.